Xalqaro kuzatuvchilar tomonidan O‘zbekiston, Tojikiston va Qirg‘iziston Respublikasi rahbarlarining Xo‘jand shahrida o'tkazilgan oliy darajadagi uchrashuvi bejizga alohida tarixiy voqea sifatida baholanayotgani yo‘q. Bugun dunyoni kuzatsangiz aynan qo‘shni, hatto qardosh davlatlar o‘rtasida ziddiyatlar kuchaygan bir sharoitda uch mamlakatning “Abadiy do‘stlik to‘g‘risida” deklaratsiya imzolanishi shubhasiz muhim ahamiyatga ega bo‘ldi.

Markaziy Osiyo ham ayrim siyosiy kuchlar taʼsirida notinch mintaqaga aylanishi mumkin edi va bunga urinishlar ham bo‘ldi. Chunki tarixan bir bo‘lgan qo‘shnilar o‘rtasida uzoq yillardan buyon chegara masalasi hal qilinmay kelinayotgan va bu o‘zaro ziddiyatlarga ham sabab bo‘layotgandi. Yana bir nozik masala – suv resurslaridan foydalanish bo‘yicha ham har kim o‘z qarashi va qarichiga ega edi.

Ana shunday murakkab jarayonlarda uch mamlakat o‘rtasidagi chegara bilan bog‘liq masalaga Xo‘jandda strategik tarixiy nuqta qo‘yildi va bu shubhasiz qardosh mamlakatlar o‘rtasida konstruktiv, o‘zaro ishonch va hurmatga asoslangan yaxshi qo‘shnichilik munosabatlarini yangi bosqichga olib chiqishiga xizmat qiladi. 

Shu o‘rinda, o‘z mintaqasida tinchlik, barqarorlik va xavfsizlikni taʼminlashni tashqi siyosatidagi eng ustuvor masala bilgan O‘zbekistonning bu jarayondagi o‘rni va rolini alohida eʼtirof etish zarur.

Taʼkidlash lozim, so‘nggi yillarda mamlakatimiz ichki siyosatida kuzatilayotgan ochiqlik tashqi muhitga ham ko‘chdi. Avvalo muammolar tan olinib, ularni hal qilish bo‘yicha qo‘shnilarimiz bilan amaliy harakatlarga kuch berildi.

Buni mamlakatimiz rahbari Shavkat Mirziyoyev tashabbusi bilan Markaziy Osiyo davlatlari rahbarlari o‘rtasida Maslahatlashuv uchrashuvlari yo‘lga qo‘yilganidan ham bilsa bo‘ladi. Natijada mintaqamizda siyosiy muloqot hamda o‘zaro ishonch muhiti paydo bo‘ldi va bu Xo‘jand sammitida yana bir bor o‘z tasdig‘ini topdi.

Alijon MUXTOROV,
partiya Markaziy kengashi bo‘lim boshlig‘i